تباروالای امام
علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب ع هشتمین امام شیعیان است.پدرایشان حضرت موسی بن جعفر ع ملقب به عبد صالح است که بزرگان اهل سنت نیز ایشان را ستوده اند.مادر ارجمند وی ، طاهره،از زنان متدین،عابد و از شایسته ترین زنان بود.
تاریخ ولایت و شهادت
بیشتر مورخان تولد آن حضرت را از حوادث سال 148 ه.ق می دانند. بعضی نیز ولادت حضرت را ازحوادث سال 153 ه .ق دانسته اند.شهادتش نیز درسال 203 ه.ق در 55 سالگی توسط مأمون رخ داد ودر توس به خاک سپرده شد.
نام ولقب
نام شریف وی علی،لقب مشهورش رضا وکنیه معروفش ابوالحسن است،کنیه خاص حضرت را ابو علی و ابو محمد گفته اند
درعلت ملقب شدن ایشان به رضا، عده ای از دانشمندان اهل سنت این لقب را از جانب مأمون می دانند که امام را از پذیرش ولایت عهدی،«الرضا من آل محمد» نامید.
امام رضا و خلفای بنی عباس
بنی عباس برای تحکیم و تثبیت پایه های حکومت به حیله و سیاست های مختلفی چنگ زدند،از جمله ازارواذیت علویان، اصراف بیت المال،استبداد و...
امام دوران زندگانی خویش را در دوران خلفای زورگویی چون منصور،مهدی،هادی،هارون،امین و مأمون سپری کرد دوران امامتش را نیز درعصر هارون امین و مأمون گذراند
منبع:کتاب نقش امام رضا درحدیث شیعیان
نویسنده کتاب:صغری محبی پور
نویسندگان مطلب:علی شرقی،میثم صابری